Автоматизиран „Sид за пијалоци“, угостителски концепт од иднината

За да се постигне успех во светот на гастрономијата и угостителството, не е доволно само да се излезе на пазар со необичен или оригинален концепт. Пред се важно е концептот да биде финансиски одржлив. Една таква гастрономска приказна доаѓа од Летонија. Се работи за гастро баровите EasyBeer и EasyWine, кои преку франшизниот модел на работење веќе неколку години се развиваат и надвор од домашниот пазар.

Покрај матичните ресторани во Рига, EasyWine работи и во Тбилиси (Грузија), а годинава се отворени два ресторани и во овој дел од Европа. Прво во средината на август 2019 година франшизниот Easy Beer  е отворен во Копар во Словенија, додека пак во ноември франшизниот  EasyWine започна со работа во Унгарија, поточно во Будимпешта.

По што се разликуваат Easy гастро баровите од другите франшизи? – Основната разлика е во паметните решенија и IT системот кој овозможува самопослужување и автоматизација речиси на сите процеси, но и целосна контрола  на потрошувачката, плаќањето, програмата на лојалност и што е многу важно, создавање резерви. Имено, заради прецизно евидентирање на секој милилитар послужено пиење,  сопственикот на барот секогаш знае колкави количини има – вели Јурис Рогановс, франшизен менаџер задолжен за меѓународен развој на овие брендови. 

Рогановс објаснува дека овој бизнис е поставен така што повеќето од процесите се одвиваат автоматски. Во практика тоа значи дека гостинот прво добива магнетна картичка со виртуелни пари со која може да наточи и плати кој и да е пијалок од специјалниот „ѕид со пијалоци“. За прецизно мерење на налеаното пиење се користи автоматизиран систем за точење и дозирање, но и регулирање на пената, доколку станува збор за пиво.

-       Во класичните ресторани гостинот може да нарача најмалку една чаша вино или мало пиво, но не помалку од тоа. Сопственикот, во суштина, не го интересира дали гостинот ќе го испие сето пиење кое го порачал, бидејќи мора да го плати. Во Easy барот, пак, гостинот може да наточи пиење толку, колку што сака, дури и минимална количина, само за дегустација. Тоа е идеално за оние кои сакаат да пробаат неколку видови вино или пиво. Само количината која е наточена ја одредува цената, а се плаќа на крајот од вечерта – објаснува Рогановс и додава дека ова е добра вест за сите идни приматели на франшиза. – Практиката покажува дека ваквата ширина во изборот, самопослужувањето и начинот на плаќање им одговараат на потрошувачите, Колку е поголема потрошувачката, толку е поголема и заработката – вели Рогановс.

Во Easy Beer се нудат околу 200 различни пива. Во Easy Wine околу 100 вина со различна цена. Со секој пијалок се нуди и соодветен гастрономски оброк. Менито е прилагодено на потрошувачите, а еден дел секогаш е резервиран за локалната кујна.

Благодарение на автоматизираното точење и плаќање, примателот на франшизата може да смета и на помалку грижи околу вработените, истакнува Рогановс. – Самопозлужувањето не бара од сопственикот на барот вработување на голем број конобари. Но, не само што се намалуваат трошоците за вработените, туку и проблемите околу барање на соодветни лица, што мометно е проблем со кој се соочуваат претприемачите речиси во сите гранки – вели Рогановс.

За претприемачите кои ќе се одлучат да купат Easy франшиза, олеснување е тоа што сите деловни процеси детално се опишани и внесени во оперативниот прирачник, различните алатки за поддршка се развиени и тестирани, како и програмите за обука. Заради тоа од примателите на франшизата не се бара да имаат искуство од областа на гастрономијата или водење на ресторан. – Easy концептот многу лесно може да успее насекаде во Европа. Затоа нашата потрага по нови партнери, приматели на франшиза, продолжува. Заинтересирани сме, секако и за земјите од овој регион. Сите потребни знаења примателите ќе ги стекнат низ обука. Тие единствено треба да негуваат љубов кон добрата храна и пиење и да имаат развиени социјални ветини. Останатото е наша грижа – вели Рогановс.

Местата каде има голем број на луѓе, вели нашиот соговорник, се идеални за Easy концептите. Може да бидат трговски центри, аеродроми, места во централните градски подрачја, но и дестинации кои ги привлекуваат туристите или локалното населени. Се препорачуваат локали од 150 м2 до 500 м2. На висината на паричниот влог за отпочнување на франшизна единица, пак, влијаат повеќе фактори: трошоци за уредување на просторот, депозитот за закуп, потребните дозволи. Меѓутоа, типичен Easy ресторан бара вложување од 150.000 евра па нагоре. Покрај деловното знаење (know-how) и обуки, оваа сума ги покрива и опремата и софтверот потребен за правилно функционирање на сите процеси во ресторанот. Примателот на франшизата може да очекува поврат на инвестираното за 14 до 30 месеци.